3 Kasım 2010 Çarşamba

ODI Serisi 3. Maç Pakistan-Güney Afrika, Güney Afrika 2 wicket farkla kazandı

Pakistan 226 (Farhad 47, Shafiq 43, Alam 59, Morne Morkel 4/47) Güney Afrika 228 (Amla 119,Akhtar 3/39)

Serinin 1-1'e gelmesi, Abu Dhabi'deki 5 maçlık mücadeleye renk katmıştı doğrusu. Tabi Abdul Razzaq'ın kahramanlıkları ve o denli fazla yaptığı altıları olmasa, bu da biraz zordu ya, o ayrı mesele.

Güney Afrika, bu kez kadroda değişikliğe gitti. Dünya Kupası'ndan önce mümkün olduğunca fazla kombinasyon görme hedefindeler elbette, bir de Jacques Kallis'in sağlığına kavuşmaya başladığını düşünürsek, Rusty Theron'la birlikte atış ekibinde yer almasının çok şaşırtıcı olmadığını söyleyebiliriz. Oynamayanlarsa Charl Langeveldt v spinner Robin Petersen'di. Pakistan'daysa Imran Farhat'la birlikte, sakatlığı süren Umar Akmal'ın yerini dolduruyor, Test kaptanı Misbah-ul-Haq'sa oynamıyordu.

Para atışını kazanan Pakistan, bu kez ilk defa fielding'i seçti. Belli ki Afridi, dünkü şovdan sonra artık batting'ine güveniyordu takımının.Shoaib Akhtar'ın artık klasikleşen, Amla'ya, ilk overlarda 4 verme merasimi yine gerçekleşti. Kazanç, Kallis'in 0'da oyundan çıkması oldu. Bu kez vurucu kadrosunda daha kırılgan bir yapıda olduğu görülen Güney Afrika'da, Hashim Amla, bir kez daha yüzü geçti ve takımın galibiyetindeki en büyük payı hiç şüphesiz ki o aldı. Tabi son maçlarda pek de katkı veremeyen AB de Villiers'in tartışmalı stumped kararı, Güney Afrika'lıları biraz kızdırsa da bu wicket üzerinde, orta overlarda uygulanan Shahid Afridi, Muhammed Hafeez, Saed Ajmal falsolu atış ataklarına Wahab Riaz ve Shoaib Akhtar'ın verdiği dengeli destek Güney Afrika'nın 228 gibi yeterli gözükmeyecek bir skorda kısıtlanmasına sebep oldu.

Hücum sırası Pakistan'a geçtiğinde, başlangıç vurucuları koşu alma konusunda cimri davrandı, üstlelik Muhammed Hafeez'da 5.overdan sonra yine Tsotsobe tarafından dışarıya alındı. Gece takibinin zorluğu bir kez daha hatırlatılırken, güzel giden devrede, Güney Afrika, bowling powerplay'i 10.overdan sonra almayı uygun gördü; Morne Morkel ve Lonwabo Tsotsobe çok az koşu veriyorlardı, üstelik Younis Khan da o arada çıkmıştı. Fakat direnen ikili Asad Shafiq ve Imran Ferhat, half-century bulamasalar da toplamda 90 koşuyla oynadılar. Jacques Kallis, Rusty Theron ve Botha üçlüsünün yerini bir süre sonra Duminy-Botha çifte falsolu atış ikilisi aldı ve genellikle pahalı overlar çıkaran Duminy, bu kez Imran Farhat'ın önemli wicketını aldı. Okcan Basat'ın 'Bir run-out'un takımı bozuşu' üzerine yaptığı analizlerin haklılığı görüldü;  Shahid Afridi çabucak çıktı.   Direniş zayıflatıldı, Pakistan'ın vurucu takım olmadaki sıkıntıları kendisini yine göstermeye başlamıştı. Tüm bunlara rağmen, Abdul Razzaq'ın oyuna girdiği dakikalarda, Pakistan'ın galibiyet şansı hiç de az değildi. 96 topta 106 koşu lazımdı onlara. Dünyanın en iyi allrounderlarndan Kallis, hünerlerini Razzaq üzerinde göstermekte fazla gecikmeyince Güney Afrika, maçı kazanma yolunu yarılamış sayılırdı. Kaçan run-out fırsatlarıyla birlikte Pakistan'ın risk almaya başladığı oyunda heyecan, son overlara, sık sık elde edilen 4'lerle taşındı. Zulqarnain Haider, Fawad Alam ve de Wahab Riaz'ın gayreti, neredeyse takımı serilerde öne geçirecekti. Fakat iki tarafın da yaptığı hatalarla, çekişmeli sonla biten maçı Güney Afrika kazandı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder