Avustralya 428 (Watson 126, Paine 92, Z.Khan 5/94) & 192 (Watson 56, Katich 37, Sharma 3/34)
Hindistan 405 (Tendulkar 98, Raina 86, Johnson 5/64) & 216/9 (Laxman* 73, Tendulkar 38, Hilfenhaus 4/57)
Test'lerdeki 1 numara statüsü tartışılan Hindistan, çok zorlu ve heyecanlı bir maçın ardından Avustralya'yı mağlup etmeyi başardı. Evsahibi güneşli sabaha uyanırken, herkesin kafasında aynı soru vardı,'gerekirse' oynatılmaya hazırlanan ama sırtındaki sakatlık problemiyle boğuşan VVS Laxman, ne yapacaktı?
Avustralya'nın alacağı 6 wicket, galibiyet için yeterli olacaktı ve zeminin de kuru gözükmesi, hızlı atıcıların devreye girebileceği izlenimini uyandırıyordu. Maç boyunca özellike Ben Hilfenhaus'la Hindistan'ı baskılayan Avustralya, 5.günkü ilk wicketını off spinner Nathan Hauritz'le aldı. Çıkan oyuncu, nightwatchman Zaheer Khan'dı. Tabi durum 76/5'ken çıkandan çok giren önemliydi ve VVS Laxman, sonunda elinde sopasıyla gözüktü. Kendisi koşmayacak, Suresh Raina'yı koşucu olarak kullacaktı.
Hindistan'a kazanma umudu veren atıcıysa, yine Nathan Hauritz olacaktı. Önce Tendulkar'la bir, ardından da Laxman'la iki FOUR birden bulan Hindistan, galibiyet için umutlanmaya başlayabilirdi. Hindistan bu overda, kazanması gereken koşu sayısını 123'e indirdi. Ancak hızlı atıcılardan Doug Bollinger, Tendulkar'ı 38 koşuda dışarı göndermeyi başarıp Avustralyalıları biraz olsun rahatlattı. Laxman'ın runner kullanması zaman zaman karışıklığa da sebep oldu ve bunlardan birinde de MS Dhoni, run-out'la dışarı çıktı. Yerine giren Harbhajan Singh de Bollinger'den gelen kısa topla, tıpkı kaptanı gibi 2 sayıyla oyun dışı kaldığında ilk seansın galibi Avustralya gibi gözüküyordu.Fakat karşılarında, beklemedikleri bir direniş bulacaklardı. Test'in şanslı ama dikkat çekici hızlı atıcılarından Ishant Sharma, yemek arasına gitmeden önce 14'e ulaşmış ve belki de Hindistan'a maçı kazandıracak bir ortaklığın temellerini atmıştı. Laxman 46 topta 48'e gelmişti ve gereken koşu sayısı 54'e inmişti. Elde sadece 2 wicket vardı. Tabi bu döneme kadar Avustralya kaptanı Ricky Ponting'in aldığı bazı fielding ve atıcı kararları da tartışmalıydı. Bu arada Doug Bollinger da, karın bölgesindeki ağrılar yüzünden ikinci seansa katılamadı; yerine Steve Smith geldi.
Mitchell Johnson'ın verdiği iki FOUR'dan sonra, Marcus North da atışlara başladı.Hindistan düzenli olmasa bile bir şekilde umudunu ayakta tutacak koşuları elde ediyordu.İbrenin yavaş yavaş Hindistan'a dönmeye başladığı anlarda Johnson, neredeyse Sharma'nın wicketını da alacaktı ama havalanıp leg side'a yönelen top, short leg'de bekleyen Simon Katich için -bir şekilde-fazla kısaydı ve yakalanamadı. Heyecanın giderek arttığı dakikalarda Ian Gould'dan çok kritik bir LBW kararı geldi. Ben Hilfenhaus'un atışında Sharma'nın bacağına çarpan top, şahin gözü değerlendirmesiyle, stumpları devirmeyecek bir doğrultuda ilerliyordu ama olan olmuştu; son adam Pragyan Ojha finale hazır mıydı? Ojha, belki de maçın en kritik anında, benzer bir LBW pozisyonun içinde buldu kendini ama bu kez, Billy Bowden not out diyecek ve Steve Smith'den gelen overthrowla Hindistan 4 koşu kazanacaktı. Son saniyelerin bu inanılmaz derecede kritik kararından sonra gelen 2 leg bye, Hindistan'ın galibiyetini müjdeleyecekti. Avustralyasever VVS Laxman, sakat sakat işbaşındaydı ve 73'ünün yanında, son anlardaki liderliğiyle, Hindistan'ı, yine unutulmayacak bir Test galibiyetiyle Border-Gavaskar kupasına taşıdı.
Maçın adamı Zaheer Khan seçilirken, Hindistan, Test tarihinde üçüncü kez 2 veya daha az wicket farkla kazanılan bir galibiyet yakaladı. Tesadüf müdür ki, hepsinde de rakipler Avustralya'ydı. Kaptan Dhoni, 'Hayatımın en güzel maçlarından biriydi' diyecek, Avustralya kaptanı Ricky Ponting de bu görüşe katıldığını gizlemeyecekti. Bizlere de Test kriketinin zevkini hatırlamak ve hatırlatmak düşecekti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder