22 Ağustos 2010 Pazar

İngiltere-Pakistan, 3.Test, 4.Gün, İngiltere 233&222, Pakistan 308&148/6, Pakistan 4 wicket ile kazandı

İngiltere 233 (Prior 84no, Broad 48, Riaz 5/63) & 222 (Cook 110, Trott 36, Amir 5/52, Ajmal 4/71)
Pakistan 308 (Ali 92no, Yusuf 56, Swann 4/68) & 148/6 (Butt 48, Yousuf 33, Swann 3/50)

Pakistan 4 wicket ile kazandı.

Büyük bir güvenle dördüncü güne başlayan Pakistan’ın ilk hedefi son 2 İngiliz vurucuya fazla koşu şansı vermemekti. Nitekim Steven Finn ve Stuart Broad’dan oluşan ikili, sadece bir sayı almayı başarabildi ve İngiltere tüm vurucularını kaybettiğinde ancak 22 sayı toplayabilmiş (dün çay arasına girildiğinde skorun 194/3 olduğunu hatırlatmakta fayda var) ve çöküş tamamlanmıştı. Tabuta son çiviyi çakan Mohammad Amir inningi 5 wicket alarak sonlandırdığında İngiltere topraklarında bir inningde 5 wicket alan en genç yabancı oyuncu olma onurunu da kısa kariyerindeki başarı hanesine eklemişti.

Bu dakikadan sonra Pakistan’ın galibiyet için sadece 148 sayıya ihtiyacı kalmıştı. Buna rağmen herkesin aklında aynı soru vardı. Acaba Pakistan bu 148 sayıyı alabilecek miydi? Daha önce Pakistan’ın çöküşünü defalarca izlemiş olan ve sadece bu seride 2 kez 100 sayının altında kalarak inningini tamamlamış (ilk maçta 80, 2.maçta 72) olduğunu bilen İngilizler galibiyete herkesten daha fazla inançlı bir şekilde sahaya geri döndüler. Daha ilk over bitmeden James Anderson’ın Yasir Hameed’in oyun dışı bırakmasıyla İngiltere’nin galibiyete olan inancının arttığı açıktı. Sonrasında oyuna giren kaptan Salman Butt, herhalde o an başka birisinin Pakistan’ın kaptanı olarak o sorumluluğu taşımasını istiyordu. Önemli bir karar vermesi gerekliydi, ya rüzgarı arkasına almış İngiliz atıcılara atak yaparak karşılık verecekti ya da çok dikkatli oynayıp İngiliz atıcıların hata yapmasını bekleyip koşuları yavaş ama emin bir şekilde bulmaya çalışacaktı. Aşırı dikkatli oynamaya çalışmanın Pakistan gibi dengesiz bir takımda artan baskıya yol açacağını fark eden Butt doğru kararı vererek karşı saldırıyı başlattı ve ortaya koyduğu mantalite sayesinde Pakistan yemek arasına ulaştığında skor 115/3 ve maçı kazanmak için sadece 33 sayıya ihtiyaç vardı.
İngiliz oyuncular maçın bittiğine henüz inanmadıklarını yemek arasında dönüşte bir kez daha ortaya koydular ve Azhar Ali’nin tereddüdünden faydalanıp onu run out ile çıkardıklarında Pakistanlı oyuncuları baskı altında ezmeye başladılar. Sonrasında Mohammad Yousuf’un Anderson tarafından avlanması baskıyı giderek arttırdı ve ardından Karman Akmal’ın Graeme Swann’a yenik düşmesi skoru 132/6’ya getirdi ve sinirler iyice gerildi. Son 16 koşu için Umar Akmal ve maçın adamı seçilen Mohammad Amir dayanmayı başararak Pakistan’a 2001’den sonra İngiltere topraklarında ilk galibiyetini getirmeyi ve sel felaketi nedeniyle kötü günler geçiren Pakistan’da yurttaşlarının yüzünü azıcık olsun güldürmeyi başardılar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder