Avustralya-West Indies, West Indies 74 koşu farkla kazandı.
Avustralya, ilginç dağılışlarla hayranlarını şaşırtmaya devam ediyor. Geçen yıl sonundaki G. Afrika serisinde 47'de tüm vurucularını kaybetmişlerdi örneğin.
Bu DK'daysa işler kimsenin beklemediği kadar iyi gidiyordu. Yarı finale gelinceye kadar sadece bir maç kaybetmişlerdi. Yarı finalden bir önceki maçlarını. Yarı iyiden kötüye gittiler.
West Indies'se sürekli kötüden iyiye gitti. İrlanda maçında yağmur yağmasa, şimdi evlerindelerdi. Fakat bu belki de iyi bir şey. (bkz. İngiltere'nin İrlanda'dan yağmur yardımıyla kurtulması ve akabinde şampiyon olması). Son 8 gruplarında Sri Lanka'ya çok ağır mağlup oldular. Herkes bunlardan bir şey olmayacağına ikna olmuşken, Y. Zelanda'nın yapamadığı son bir koşu, uzatmalar ve Wındies'in yarı finale kalışı. Normalde buınları Pakistan veyahut ne biliyim, Türkiye falan yapar ama, Windies da az karışık bir topluluk değil.
Avustralya, yine yeni yeniden para atışını kazanıp rakibi yine yeni yeniden batting'e yollamak isterdi; bu olmadı ama para atışını kazanan West Indies, tam da rakibinin istediği şeyi yaptı. O nedenle alan da satan da memnundu.
Powerplay dönemini saymazsak, takım olarak çok dağınık atış yapan Avustralya, kendisine karşı atak bir tutum sergileyen Windies batsmanlarına karşı çaresiz kaldı. Avustralyasever C Gayle, özellikle maçın sonlarına doğru hızlanıp 75'e ulaşarak turnuvadaki en iyi maçını yazdırdı tarihe. Aynı şeyi önceki maçlar 2,4 gibi skorlarda kendini dışarda bulan K Pollard için de söyleyebiliriz. 38 büyük bir koşu değil ama skoru 206'ya getirmek için yeterliydi. Avustralya, X Doherty ve G Hogg'un yavaş atışlardaki verimsizliğine mahkum olmuş ve Kolombo'da, bu turnuvada görülmemiş bir takibi gerçekleştirmek zorunda kalmıştı. Üstelik West Indies, Ozilerin en çok zorlandığı şeyi yapacak, ağırlıklı olarak falsolu atacaktı.
Tartışmalı kadro ve oyuncu seçimlerinde hep odakta yer alan M Samuels(bkz. Superover atıcısı neden Narine değil?) ikinci yarıda da başrolü üstlendi. S Badree'yle beraber, Avustralya'nın en güçlü yönü olan 3 üst sıra vurucusunun üzerine çullandılar. Sonuç, Watson, M Hussey ve Warner powerplay bitmeden dışarıda. Bu senaryoyu hiç yaşamayan Avustralya, moralmen dağıldı. Wicketların arkası çorap söküğü gibi geldi. D Hussey'in de 0 koşudayken Ravi Rampaul tarafından "bounce out" yapılmasından sonra Hussey yüzünden kesik yiyen Glenn Maxwell muhtemelen şöyle dedi: "O kadarını ben de yapardım."
Bundan sonrası, mağlumun ilanını beklemkle geçti. G Bailey, battı balık anlayışıyla geleni gideni 6'ya yollarken, bir overda 25 koşu vererek zoru başaran Andre Rusell: "Abiler, sakın finalde bana top attırmayın." der gibiydi. Russell'in büyük çabasıyla 61'e ulaşan G Bailey(ironi alarmı) sonunda K Pollard'a yakalandı ve tüm umutlar bitti. Böylelikle Windies, 2006 Champions Trophy'den sonra ilk kez, büyük bir turnuvada finale çıktı. Avustralya'ysa geçen yıl final gördüğü turnuvada, bu kez yarı finalle yetindi.
*Lostralia: Lost Australia(Kayıp Avustralya)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder